ดูเหมือนว่าผลิตภัณฑ์บิมเสริมอาหารเพื่อสุขภาพจะเป็นแฟชั่นที่ยั่งยืนในทุกวันนี้และหาซื้อได้ง่ายจากเคาน์เตอร์ โฆษณาจำนวนมากได้รับการโฆษณาอย่างเปิดเผยเพื่อบรรเทา รักษา หรือบางครั้งถึงกับรักษาโรคบางอย่างหรืออาการที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรม บางคนถึงกับสัญญาว่าจะช่วยรักษาโรคภัยไข้เจ็บหรือภาวะขาดสารอาหารที่หลายคนมักประสบ การติดฉลากผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบิมเพื่อสุขภาพ แต่พวกมันได้ผลจริงหรือ

ผลิตภัณฑ์บิมเสริมอาหารเพื่อสุขภาพที่ต้องติดฉลากดังกล่าว

จะต้องมีส่วนสนับสนุนความต้องการอาหารของแต่ละบุคคล ในรูปของแร่ธาตุ วิตามิน ไขมัน หรือกรดอะมิโน ดังนั้น จึงจัดอยู่ในสหรัฐอเมริกาเป็นอาหาร แต่ในประเทศอื่นๆ ที่อาจถือเป็นยาได้ ความแตกต่างอยู่ในกฎหมายของแต่ละประเทศ ไม่ใช่ในตัวสินค้า นอกจากนี้ ยังต้องปฏิบัติตามฟังก์ชันต่อไปนี้ ข้อแรกหมายถึงบิมเสริมอาหารที่รับประทานโดยตรงในรูปของยาเม็ด แคปซูล หรือชา เพื่อให้สารอาหารที่หาได้เนื่องจากอาการแพ้ การแพ้ หรือเหตุผลที่คล้ายกัน ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบิมเพื่อสุขภาพดังกล่าวจะกินเข้าไปแทนยา และในกรณีดังกล่าวจะทำหน้าที่เหมือนยา

ประการที่สอง อาหารเสริมบิม 100 เพื่อสุขภาพจะถูกเพิ่มเข้าไปในอาหาร ซึ่งมีป้ายกำกับว่าเสริมโดยธาตุ มักพบเห็นได้ในสูตรทารก (เสริมธาตุเหล็ก ฯลฯ) สูตรสำหรับผู้สูงอายุหรือสตรีมีครรภ์ บิมเกลือเสริมไอโอดีนที่แพร่หลายและยาสีฟันที่มีฟลูออไรด์ อันสุดท้ายน่าจะเป็นสิ่งที่พบบ่อยที่สุดและเป็นที่รู้จักมากที่สุด เช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์เสริมอาหารวิตามินรวมและรายการที่คล้ายกันที่มีสารอาหารเพื่อสุขภาพทั่วไป ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเพื่อสุขภาพเหล่านี้

มักมีส่วนช่วยให้แร่ธาตุหรือสารอื่นๆ

ที่ทำหน้าที่โดยตรงต่อการเผาผลาญของร่างกาย เช่น สารต่อต้านอนุมูลอิสระ หรือช่วยให้อวัยวะต่างๆ ในร่างกายทำงานได้ดีขึ้น การชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของอาหารเสริมเพื่อสุขภาพ แต่พวกเขาทำงาน หลายคนทำเช่นไนอาซินในขนมปัง วิตามินดีในมาการีนและอาหารอื่น ๆ แคลเซียม เหล็ก และแร่ธาตุอื่นๆ ในเครื่องดื่มและกรณีอื่นๆ ที่เรามองข้ามไป อย่างไรก็ตาม มีผลิตภัณฑ์อื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลิตภัณฑ์ปรุงแต่งที่แปลกใหม่ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่มีคุณค่าทางโภชนาการหรือต่ำมาก แต่ยังได้รับการขนานนามว่าเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย

บางครั้งข้อเสียก็มีมากกว่าข้อดี บิมซึ่งพบในอาหารจากพืชหลายชนิด ได้รับการแตรโดยบริษัทซอสถั่วเหลืองว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพ อย่างไรก็ตาม จากการศึกษาพบว่าในแง่ของปริมาณ ปริมาณเกลือที่บริโภคอาจมากกว่าฟลาโวนอยด์ถึงสิบเท่าก่อนที่จะรู้สึกถึงผลของฟลาโวนอยด์ กล่าวโดยย่อ คุณอาจไม่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง แต่คุณจะต้องเสียชีวิตด้วยโรคตับแข็งอย่างแน่นอน เนื่องจากปริมาณเกลือที่กินเข้าไป